असें पातकी दीन मीं स्वामी राया।

पदी पातलो सिद्ध व्हा उद्धराया ॥

नसे अन्य त्राता जगी या दीनाला ।

समर्थां तुझ्यावीण प्रार्थ कुणाला ॥ १ ॥

मला माय न बाप न आप्त बंधू ।

सखा सोयरा सर्व तू दीन बंधू ॥

तुझा मात्र आधार या लेकराला ।

समर्था तुझ्यावीण प्रार्थ कुणाला ॥ २ ॥

नसे शास्त्र विद्या कलादीक काही ।

नसे ज्ञान, वैराग्य ते सर्वथा ही ॥

तुझे लेकरु ही अहंता मनाला ।

समर्था तुझ्यावीण प्रार्थ कुणाला ॥ ३ ॥

प्रपंची पुरा बद्ध झालो दयाळा ।

तुझा दास मी ही स्मृती ना मनाला ॥

क्षमेची असे याचना त्वत्पदाला ।

समर्था तुझ्यावीण प्रार्थ कुणाला ॥ ४ ॥

मला काम क्रोधाधिकी जागविले ।

म्हणोनी समर्था तुला जागविले ॥

नका दूर लोटू तुझ्या सेवकाला ।

समर्था तुझ्यावीण प्रार्थ कुणाला ॥ ५ ॥

नको अंत पाहू त्वरे धाव घेई ।

तुझ्यावीण नाही दुजी श्रेष्ठ आई ॥

अनाथासि आधार तुझा दयाळा ।

समर्था तुझ्यावीण प्रार्थ कुणाला ॥ ६ ॥

कधी गोड वाणी न येई मुखाला ।

कधी द्रव्य ना अर्पिले याचकाला ॥

कधी मुर्ती तुझी न ये लोचनाला ।

समर्था तुझ्यावीण प्रार्थ कुणाला ॥ ७ ॥

मला एवढी घाल भीक्षा समर्था ।

मुखे नित्य गावी तुझी गुण गाथा ॥

घडो पाद सेवा तुझ्या किंकराला ।

समर्था तुझ्यावीण प्रार्थ कुणाला ॥ ८ ॥