निःशंक हो निर्भय हो मना रे,

प्रचंड स्वामीबळ पाठीशी रे,

अतर्क्स अवधुत हे स्मरणगामी,

अशक्य ही शक्य करतील स्वामी |

जिथे स्वामीपाय तिथे न्युन काय,

स्वये भक्त प्रारब्ध घडवी ही माय,

आज्ञेविन काळ ना नेई त्याला

परलोकीही ना भिती तयाला ||

उगाची भितोसी भय हे पळु दे.

जवळी उभी स्वामी शक्ती कळ दे,

जगी जन्ममृत्यु असे खेळ ज्यांचा

नको घाबरु तु असे बाळ त्यांचा ||

खरा होई जागा श्रद्धेसहीत,

कसा होशी त्याविण तु स्वामीभक्त.

कितीदा दिला बोल त्यांनीच हात,

नको डगमगु स्वामी देतील साथ ||

विभुती नमन नाम ध्यानादी तीर्थ

स्वामीच ह्या पंचप्राणामृतात,

हे तीर्थ घे आठवी रे प्रचिती,

न सोडी कदा स्वामी ज्या घेई हाती ||